Het principe van met maken van bio-azijnzuur lijkt sterk op dat van Bio-methaan
Stroom uit bijvoorbeeld een zonnepaneel splitst water in waterstof, H2 , en zuurstof, O2, via elektrolyse. De H2 wordt samen met CO2 door een reactor geleid waarin bacteriën zitten die er vervolgens azijnzuur van maken.
Op wereldschaal wordt jaarlijks meer dan 6 miljard kg azijnzuur geproduceerd. Aardgas (75%) is de grootse (fossiele) bron. Azijn voor voeding komt niet uit aardgas maar uit alcohol (ethanol) dat ontstaat bij de vergisting van suikers. Industriële azijnzuur dient als grondstof voor het maken van bio-plastics, verf, lijmen en oplosmiddelen en geneesmiddelen.
De algemene term voor de technologie waarin stroom wordt gebruikt om organische producten te maken met bacteriën is Bio-P2X. De X staat dan voor een scala aan organische producten, waaronder azijnzuur. De azijnzuur die met Bio-P2X wordt gemaakt is niet geschikt voor voeding, maar kan wel gebruikt worden in de industrie of als schoonmaakazijn of onkruidverdelger.
Stand van de technologie
Bio-P2X is een nog zeer jonge technologie en is nog volledig in ontwikkeling. Net als bij Bio-P2M is de grootste uitdaging om H2 snel en in grote hoeveelheden bij de bacteriën te krijgen. Maar daarvoor kunnen we gebruik maken van de lessen en ervaringen uit Bio-P2M.
Maar ook om de concentratie azijnzuur hoog genoeg te krijgen wordt nog een hele klus.
